Am

             C 
Mens lerkene juble
            G
i Guds frie natur
             Am          C
Sitte ein kanarifoggel i bur
              F
i et kålsvart hål
           C
i ein gruvegang
               G
satte folk sin lit
               Am
te at foggelen sang

        Am
Han vil alltid huska fjellet
    C
med foglaliv og dyr
   D/F#
og stiane han vandra
     F
i et barndomseventyr
       C
Det va endelause stiar
        G
for ein guttonge med mål
      D/F#
om å finne diamantar
  Am
i slagghauger av kål


Men ein dag va tia inne
då han måtte dra
ifrå fjellet og ner i gruva
sånn som tradisjonen va
Med ein spe kanarifoggel
som einaste garanti
for så lenge den bare kvitra
va det loft te å pusta i

Ref.


    F          C
Han lytta itte solskinn
   F          Dm
og spage vingeslag
    Em         F
han lytta itte lys
             D/F#
ifrå en nye dag       G

Nok ein gong forlot han fjellet
for å begynna et liv på ny
det tok slutt på gamle stiar
i et aent hål av en by
Alt han tok med seg va foggelen
som et bud om et barndomshjem
og ei bønn om at foglesangen
bryde stillheden igjen

Så mens lerkene juble
i Guds frie natur
Sitte ein kanarifoggel i bur
i et iskaldt hål
hele dagen lang
lytte han til liv ifrå foggelens sang